Μέσα στην απογοήτευσή μου θυμήθηκα ότι εδώ και δύο χρόνια περίπου είχε αντικατασταθεί ένα όμορφο σαλονάκι δίπλα στο μπαρ από ένα μεγάλο τραπέζι, οπότε σκέφτηκα να αναζητήσω την τύχη των δύο πολυθρόνων που αντικατασταθήκαν πολύ πριν την ανακαίνιση. Οι δύο πολυθρόνες τελικά τη γλιτώσαν και περιμέναν το νέο τους ιδιοκτήτη στο υπόγειο ενός υπέροχου αρχιτεκτονικού γραφείου, για το οποίο χρειάζεται ειδικό αφιέρωμα καθώς εντυπωσιάστηκα με την ύπαρξη ενός τέτοιου ιδιαίτερου αρχιτεκτονικά χώρου σε μια επαρχιακή πόλη.Η συνεννόηση τελικά επετεύχθη. Αν και πήγα με προοπτική να φορτώσω και τις δύο γρήγορα τα σχέδια άλλαξαν όταν συνειδητοποίησα ότι και η μία με το ζόρι θα χωρούσε στο αυτοκίνητο. Οπότε προτίμησα τη μπερζέρα από την κλασική καρέκλα με τα ξύλινα χερούλια.
Πρωτοακούγοντας τη λέξη μπερζέρα νόμισα ότι πρόκειται για μάρκα. Τελικά πρόκειται για τύπο πολυθρόνας. Αναζητώντας όμως το τι θα πει "μπερζέρα" χάθηκα γιατί άλλα διάβαζα εδώ και άλλα διάβαζα εκεί. Η μάλλον λάθος εκδοχή του όρου είναι ότι πρόκειται για πολυθρόνα με ψηλή πλάτη και φτερά η οποία κρατάει από την εποχή που τα σπίτια ζεσταινόταν με τζάκι και η παρουσία των φτερών εξυπηρετούσε στον εγκλωβισμό της εκπεμπόμενης θερμότητας. Όμως αναζητώντας τον όρο στα αγγλικά βρήκα ότι αυτό είναι η wing chair. Η μπερζέρα αντίθετα σύμφωνα με τη wikipedia είναι μια πολυθρόνα που κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο σκελετός από βαρύ ξύλο του οποίου το πλαίσιο είναι εκτεθιμένο.
Αυτά ως εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Σημασία έχει ότι αυτή τη στιγμή γράφω καθισμένος αναπαυτικά στη νέα ζεστή γωνιά του σπιτιού και έχω κάτι να μου θυμίζει τις όμορφες στιγμές που κάποτε περάσαμε στην Αλεξανδρούπολη.
