18/6/13

Ο Αίολος θυμώνει οι άνεμοι φυσούν, καταστροφή σ' ότι κι αν βρούν.

Τίτλος ανάμνηση από προσκοπικό τραγούδι, και σύνδεση με την προηγούμενη ανάρτηση...



Ζούμε ιδιαίτερες ημέρες. 
Η δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση παραμένει κλειστή.
Μια πρωτοφανής κατάσταση, που επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών και σχολίων.

Μερικές σκέψεις.
  • Φιμώνεται η ελεύθερη έκφραση; Η ελευθερία του λόγου;
  • Από πότε η ΕΡΤ είναι ταυτισμένη με την αμερόληπτη ειδησεογραφία και ενημέρωση;
  • Πώς γίνεται να είναι επικερδής και να επιστρέφει χρήματα στο κράτος τη στιγμή που ταυτόχρονα εισπράττει περισσότερα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ;
  • Όσοι μιλούν για το #occupyERT τι πραγματικά επιθυμούν; Ελπίζω κάτι διαφορετικό από το απλά να επιστρέψουμε στα ίδια.
  • Μήπως η κατάληψη των στούντιο έπρεπε να αποτελέσει ευκαιρία για να λάμψει η αλήθεια; Μια ευκαιρία για να μάθουμε τα κακώς κείμενα που οδήγησαν στην παρούσα κατάσταση.
  • Τι μπορεί να εξυπηρετεί η απεργία των δημοσιογράφων τις μέρες αυτές, εκτός από τον πλήρη σκοταδισμό;

Και μια μεγάλη απορία. Εντάξει, να ξεβρωμίσει το τοπίο (sic). Για ποιο λόγο όμως να γίνει με τόσο πομπώδη και άγαρμπο τρόπο;  Μένει να το δείξουν οι εξελίξεις.

* πολλοί έξω από το Μέγαρο της ΕΡΤ μιλούν ήδη για νέο Πολυτεχνείο. Θυμήθηκα ένα σύνθημα που είδα γραμμένο σε τοίχο του ΕΜΠ.



και ένα ακόμη εξίσου ενδιαφέρον: